Im bardziej...

szarpię się

tym bardziej 

cierpię

kolejne kamyki

skałki

głazy 

ograniczają

wypełzam

z trudem

przekładam

sortuję

zrzucam w przepaść

może czas 

coś zmienić...

Nie las...

nie

nie las 

kocham najbardziej

ogród rządzi

serce boli

gdy dalie

lilie i języczki

przegrywają

z zielskiem

w końcu wyrwę chwasty

może jutro

w sobotę

nie oczyszczę życia z ludzi

ogród mogę 

jest tylko mój

istnieje dla mnie...